Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ)

Όπως είπαμε ήδη, η δουλειά του ηθοποιού είναι να αναλύει το εκάστοτε κείμενο προς εύρεση της δράσης και κατόπιν να ζει πλήρως και με αλήθεια κάτω απ’ τις φανταστικές συνθήκες του έργου. Για να καταφέρετε αυτό το τελευταίο πρέπει να μάθετε να αναγνωρίζετε και να αντιδράτε στην αλήθεια της στιγμής, δηλαδή, σ’ αυτό που πραγματικά συμβαίνει μέσα στη σκηνή καθώς την παίζετε. Ένας ηθοποιός μπορεί πολύ εύκολα να καθορίσει στο μυαλό του πώς ακριβώς πρέπει να παίξει μια σκηνή. Δεν είναι, όμως, αυτό ο σκοπός της ανάλυσης κειμένου ούτε κάτι τέτοιο είναι, κατά την εκτέλεση, το σωστό. Η δυσκολία στην εκτέλεση μιας δράσης βρίσκεται στο πώς αντιμετωπίζουμε αυτό που πραγματικά συμβαίνει στο άλλο άτομο. Δεν μπορείτε να εκτελέσετε τη δράση σας «γενικά»∙ πρέπει να είστε συντονισμένοι με τις αντιδράσεις που λαμβάνετε. Αυτό απαιτεί μεγάλη γενναιότητα και θέληση λόγω του ότι ποτέ δεν μπορείτε να ξέρετε τι ακριβώς θα συμβεί μετά. Πρέπει να μάθετε να αποδέχεστε κάθε στιγμή και να αντιδράτε σ’ αυτήν ανάλογα με τις συντεταγμένες της δράσης σας. Όπως λέει ο Sanford Meisner, «αυτό που εμποδίζει τη δουλειά σας είναι η δουλειά σας».
Ένα καλό παράδειγμα αυτού που λέει ο Meisner είναι αυτό που ονομάζουμε «Η Θεωρία της Πόρτας που Τρίζει». Εάν η δράση σας περιλαμβάνει την είσοδό σας κρυφά σ’ ένα δωμάτιο και η πόρτα τρίξει καθώς την ανοίγετε, η αληθινή δυσκολία που συναντάτε κατά την πραγματοποίηση της δράσης σας είναι ότι πρέπει να λάβετε υπόψη σας και να αντιμετωπίσετε το θόρυβο. Εάν τον αγνοήσετε επειδή τον θεωρείτε ανάρμοστο για τη σκηνή, οι θεατές θα δουν αμέσως ότι αγνοείτε την αλήθεια της στιγμής. Στην πραγματικότητα, αγνοώντας τη θορυβώδη πόρτα σταματάτε να παίζετε και εκλιπαρείτε την επιείκεια του κοινού ωσότου βρείτε την κατάλληλη στιγμή να επανέλθετε. Η ίδια αρχή ισχύει όταν αντιμετωπίζουμε άμεσα το άλλο πρόσωπο (ή τα πρόσωπα) μέσα στη σκηνή. . . .